خداوند خطاب به داوود فرمود:
ای داوود به بندگان زمینی من بگو:
من دوست کسی هستم که دوستم بدارد
و همنشین کسی هستم که با من همنشینی کند
و همدم کسی هستم که با یاد و نام من انس گیرد
و همراه کسی هستم که با من همراه شود
کسی را برمیگزینم که مرا برگزیند
فرمانبردار کسی هستم که فرمانبردار من باشد.
هرکس مرا قلبا دوست بدارد
و من بدان یقین حاصل کنم او را با خود بپذیرم
وچنان دوستش بدارم که هیچ یک از بندگانم بر او پیشی نگیرد.
هرکس براستی مرا جوید بیابد
و هرکس جز مرا بجوید مرا نیابد.
پس ای زمینیان رها کنید اباطیل دنیا را
به کرامت و مصاحبت و همنشینی و همدمی با من
بشتابید و به من خو گیرید تا به شما خو گیرم و به دوست داشتن شما بشتابم
.
.
.
و این شد راز بندگی
خدا یا کمک کن تا این راز بندگی رو خوب بشناسم
رب زدنی علما
قلب من تحمل سنگینی اسرارت رو نداره
خدایا کمک کن تا به تو خو بگیرم اینجا کسی نیست من تنهام تنهای تنها
تنهاتر از همیشه
خوب راه افتادی اینور و اونور داری رازهای خدارو فاش می کنیا